รวยแล้วไม่ลืมกัน เศรษฐีอดีตดาราตกอับกลายเป็นคนเร่ร่อน เปิดบริษัทจ้างงานคนเร่ร่อน

คนเร่ร่อน

    รวยแล้วไม่ลืมกัน เศรษฐีอดีตดาราตกอับกลายเป็นคนเร่ร่อน เปิดบริษัทจ้างงาน คนเร่ร่อน
ชีวิตของ ดรูว์ กู๊ดเดลล์ (Drew Goodall) ทุกวันนี้ร่ำรวยสุขสบายด้วยรายได้ปีละ 250,000 ปอนด์ จากความสำเร็จของบริษัท Sunshine Shoeshine ที่เขาก่อตั้งเองมากับมือ และบริษัทนี้รับพนักงานเป็นคนเร่ร่อนและบุคคลพิเศษทั้งหมด ถึงแม้ว่า ณ วันนี้ดูเหมือนดรูว์มีชีวิตน่าอิจฉา แต่เขาไม่เคยลืมวันเวลาที่เคยตกอับ ชีวิตดำดิ่งถึงจุดต่ำสุด คนเร่ร่อน

ย้อนอดีตไปตอนที่เขาอายุ 20 กว่า ๆ ดรูว์กำลังไต่เต้าอยู่ในวงการบันเทิง เขาดูจะมีแววไปได้ดีกับอาชีพนักแสดง เพราะได้เล่นหนังดังที่มีรายได้ถล่มทลายอย่าง Snatch และ About a Boy ได้มีโอกาสร่วมงานกับดาราระดับเอ-ลิสต์อย่าง แบรด พิตต์ และ ฮิวห์ แกรนท์

ดรูว์ใฝ่ฝันจะเป็นนักแสดงมืออาชีพให้จงได้ เขาทุ่มเทอย่างหนัก แต่แล้วกลับได้รับคำวิจารณ์ในแง่ลบที่รุนแรงมาก ถึงขั้นทำลายความมั่นใจและทำลายอาชีพการแสดงของเขาจนแทบไม่มีงานเข้ามาเลย ดรูว์จึงรู้สึกว่าเขาไม่มีความสุขกับอาชีพนี้อีกต่อไปแล้วจึงหยุดไม่คิดจะกลับไปแสดงอีก

คนเร่ร่อน
Evening Standard
พอไม่มีงานก็ไม่มีเงิน ครั้นจะให้ดรูว์บากหน้ากลับไปหาพ่อกับแม่ บอกว่าไม่สามารถทำตามความฝันได้ เขาก็ทำไม่ลง ไป ๆ มา ๆ ดรูว์ก็ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าบ้านจึงถูกไล่ออกจากบ้าน เขาไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน สุดท้ายจึงจบลงที่การนอนอยู่ริมถนน ใช้ชีวิตเป็นคนเร่ร่อนอยู่ 6 เดือน

ประสบการณ์ช่วงแรก ๆ ที่นอนอยู่ริมถนนในกรุงลอนดอนนั้นช่างโหดร้ายสำหรับดรูว์มาก เขาอดอยากไม่เหลืออะไรเลยจนต้องร้องขออาหารเพื่อให้มีชีวิตรอดไปวัน ๆ หลับนอนอยู่ในกล่องลังกระดาษ และถูกคนเมากับคนเร่ร่อนด้วยกันทุบตี ทำให้เขาอยู่อย่างหวาดกลัวจนแทบจะเป็นบ้า

ดรูว์ได้แต่นั่งมองคนเดินผ่านไปมาทั้งวัน และคิดว่าตัวเองทำอะไรอยู่ ยิ่งคิดจิตใจก็ยิ่งหดหู่ลงทุกที ไม่มีความหวังใด ๆ อีกต่อไป

โชคดีที่วันหนึ่งมีคนที่เดินผ่านมาทุกวันจนคุ้นเคยได้แนะนำดรูว์ว่า ถ้าพอมีเงินอยู่บ้างก็น่าจะซื้ออุปกรณ์ขัดรองเท้าได้นะ ราคาไม่แพงหรอก ดรูว์จึงเกิดความหวังขึ้นมาใหม่ เขาเริ่มให้บริการขัดรองเท้าอยู่ริมถนน หกเดือนต่อมาลูกค้าประจำคนหนึ่งแนะนำว่า ดรูว์สามารถเข้าไปตั้งร้านเล็ก ๆ ในล็อบบี้ที่ออฟฟิศของเขาได้ นี่จึงเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ดรูว์สามารถสร้างรายได้มากขึ้นเรื่อย ๆ จนนำพาตัวเองให้หลุดพ้นชีวิตเร่ร่อนข้างถนนได้สำเร็จ

ดรูว์ตัดสินใจขยายกิจการที่ทำเพียงคนเดียวให้กลายเป็นธุรกิจจริงจัง โดยก่อตั้งบริษัทซันไชน์ชูไชน์ ซึ่งมีสาขาอยู่ตามอาคารออฟฟิศทั่วกรุงลอนดอน และรับพนักงานทั้งหมดเป็นคนเร่ร่อนหรือบุคคลพิเศษ

คนเร่ร่อน

นอกจากนั้นดรูว์ยังบริจาคเงินเดือนส่วนตัวส่วนหนึ่งให้องค์กรการกุศลเป็นประจำ และเขาไม่เคยลืมเส้นทางชีวิตที่แสนลำเค็ญซึ่งนำเขามายืนอยู่ ณ จุดนี้

ดรูว์กล่าวตบท้ายว่า มีหลายสิ่งหลายอย่างมากมายเข้ามาในชีวิต สิ่งที่เขาทำได้ดีที่สุดคือ อ่อนน้อมถ่อมตนเอาไว้ และให้คิดซะว่า อะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้ เขาพอใจกับสิ่งที่มีอยู่ในปัจจุบัน อนาคตเป็นเรื่องที่อยู่เหนือการควบคุม และเขาเพียงแค่ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันไปเรื่อย ๆ เท่านั้นเอง

เรียบเรียง  ชนาฉัตร

รวบรวมเนื้อหาโดย UFABET เว็บเกมส์อันดับ 1 ของไทย